الله را  حاضر و ناظر بدانيد                

 يك روز حضرت عبدالله پسرحضرت عمر رضي الله عنهما به همراه تعدادي از يارانش در بياباني نزديك مدينه منوره قرار داشتند. در جايي نشسته و مشغول خوردن غذا شدند. نوجواني كه رمه اي گوسفند را مي چراند به آنان نزديك شده و سلام كرد. ابن عمر رضي الله عنهما او را به خوردن غذا دعوت نموده و گفت: بيا اي چوپان! چيزي از اين سفره برگير.چوپان گفت: من روزه دارم. ابن عمر رضي الله عنهما با تعجب پرسيد: در روزي اينچنين بسيار گرم روزه دار هستي  و در اين كوه ها گوسفندان را مي چراني؟ آنگاه براي آنكه ميزان تقوا و راستي او را بيازمايد پرسيد: حال كه چنين است يكي از گوسفندانت را به ما بفروش. قيمتش را به تو مي پردازيم و  از گوشتش هم به تو مي دهيم تا آن را براي افطار بخوري؟ چوپان گفت: رمه از من نيست. گوسفندان ازاربابم هستند.ابن عمررضي الله عنهما گفت: به او بگو كه گرگ آن را خورده است. چوپان خشمگين شد و از او دور گرديد و انگشتش را به آسمان بلند كرده و مي گفت : پس خدا كجاست؟! ابن عمررضي الله عنهما همينطور حرف آن چوپان را تكرار مي كرد: (پس خدا كجاست؟!) و مي گريست. وقتي به مدينه منوره رسيدند، كسي را به سوي صاحب آن چوپان فرستاد و گوسفندان و چوپان که غلام  اوشخص  بود از او خريد ارى وآن غلام را آزاد كرد.

بلي انسان مؤمن همیشه چشم به سوي الله جل جلاله داشته و از الله نافرمانی نمی کند، مرتكب گناه نمي گردد؛ چونكه مي داند خداوند با اوست،سخنان او را مي شنود و او را مي بيند.

  در اينجا بعضي ازاحكامي كه فرد مسلمان بايد در ارتباط با خداوند سبحانه و تعالي مراعات نمايد، بيان مي شود:

 به او شرك نياورد : انسان مسلمان خداوند سبحانه و تعالي را مي پرستد وعبادت واطاعت او  رامی کند كسي را با او شريك وبرابرنمي داند. خداوند سبحان مي فرمايد: " خدا را بپرستيد و چيزى را با او شريك مگردانيد .... [سوره نساء: 36]

 بندگي پاك و بي رياي خداوند: اخلاص و پاكي نيت شرط اساسي پذيرفته شدن اعمال مي باشد. خداوند سبحانه و تعالي عملي را قبول نمي كند مگر اينكه پاك و بي آلايش بخاطر او و بدور از ريا باشد. 

چشم داشتن به خداوند : چنانچه خداوند سبحان بر تمام مخلوقاتش آگاه است. ما را مي بيند وسخنان مارا مي شنود و از آنچه در ذهن مي گذرد دانا  وبا خبر ست.

ياري خواستن از خداوند: فرد مسلمان تنها از خداوند ياري مي طلبد، و اطمينان دارد كه خداوند بر عطا و منع هر چيز تواناست. بنابراين از او حاجت ونياز و موفقيت خويش را مي طلبد.

محبت و دوست داشتن خداوند: مسلمان پروردگارش را دوست داشته و نافرماني او را نمي كند. الله تعالي مي فرمايد: واما كسانى كه ايمان آورده‏اند بيشترين محبت را به خدا دارند [سوره بقره: 165]

 

 

گراميداشت شعائرواحكام اسلام : مسلمان اوامر خداوند را بزرگ شمرده و در اجراي آن مي كوشد. اينچنین پيمان خداوند خويش را گرامي داشته و از آن سرپيچي ننموده و در بجاآوردن عبادات سستي و تنبلي به خود راه نمي دهد.

خشم گرفتن درصورت احترام  نداشتن به حرمت ها و د ساتیرخداوندي: وقتي يك مسلمان كسي را مي بيند كه مرتكب گناه گشته يا بر معصيتي اصرار مي ورزد، به خاطر خداوند به خشم آمده و مي كوشد تا آن معصيت يا موضوع ناپسند را تغيير داده و اصلاح نمايد. ويا اينكه  در مقابل أن ايستادگی نموده وبا اودشمني مي نمايد.

توكل بر خداوند:انسان مسلمان در تمام كارهايش بر خداوند توكل مي نمايد. خداوند متعال خود مي فرمايد: ... و هر كس بر خدا اعتماد كند او براى وى بس است‏خدا فرمانش را به انجا م رساننده است به راستى خدا براى هر چيزى اندازه‏اى مقرر كرده است"

خرسندي و رضايت به قضاي الهي:مسلمان به قضا وحكم الله راضي است؛ و اين از نشانه هاي ايمان او به خداوند مي باشد. چنين انساني بر پيش آمدها صبر پيشه كرده و مانند بعضي افراد نمي گويد: خدايا، اين چه بود كه بر سرم آوردي؟ او به تقدير الهي اعتراض نمي كند و بلكه چيزي را به زبان مي آورد كه پروردگارش را خرسند وخوش سازد.

قسم خوردن به خداوند : فرد مسلمان هرگز به غير خداوند قسم نمي خورد و به دروغ هم قسم ياد نمي كند. پيامبر صلي الله عليه و سلم  فرموده اند: خداوند شما را منع مي کند از اينکه به پدران تان سوگند بخوريد، پس کسي که بايستي سوگند ياد کند بايد به خداوند سوگند خورد، يا خاموش شود.

شكر و سپاس خداوند:خداوند سبحان نعمت هاي فراواني را بر ما ارزاني داشته است كه قابل شمارش و حساب نيستند. درنتيجه مؤمن پيوسته بايد با جسم و جان خويش سپاسگزار خداوند باشد. خداوند در سوره ي ابراهيم، آيه: 7 مي فرمايد:... كه اگر واقعا سپاسگزارى كنيد [نعمت] شما را افزون خواهم كرد و اگر ناسپاسى نماييد قطعا عذاب من سخت‏خواهد بود.

توبه و بازگشت به سوي خداوند:خداوند متعال مي فرمايد: اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد به درگاه خدا توبه‏اى راستين كنيد اميد است كه پروردگارتان بديهايتان را از شما بزدايد و شما را به باغهايى كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است درآورد. [سوره تحريم: 8]

ادب انسان مسلمان در برابر پروردگارش اينگونه است که به خاطر نعمت هايش سپاس گزارده و از او شرم مي دارد. در بازگشت به سويش صادق است، بر او كاملاً توكل نموده، به رحمت او دل بسته، از عذابش مي هراسد، به قضا و حكمش راضي بوده، بر بلا و آزمايش او بردباري نموده، جز او را نخوانده و زبانش از ذكر او بازنمي ايستد، جز به او سوگند نخورده و از غير خداوند ياري نمي طلبد، همواره خداوند را حاضر و ناظر دانسته و در آشكار و نهان پاك و بي ريا به عبادت پروردگارش مي پردازد.