بسم الله الرحمن الرحيم

خلاصه موعظه های دينی قبل از نماز جمعه مسجد جامع اويس قرنی رحمه الله  هرات - افغانستان مورخ 26/7/1378  برابر 18 شوال 1429

راه نجات در اطاعت خدا ورسول

الحمد لله، الذي أرسل رسوله بالهدى ودين الحق ليظهره على الدين كله ولو كره المشركون. واشهد ألا اله إلا الله وحده لا شريك له يعلم ما كان وما يكون. وما تسرون وما تعلنون. واشهد أن محمدا عبده ورسوله الصادق المأمون، صلى الله عليه وعلى آله وأصحابه الذين كانوا يهدون بالحق وبه يعدلون. وسلم تسليما كثيرا إلى يوم يبعثون.أيها المسلمون: يقول الله عز وجل في كتاب العزيز: سبحانه وتعالى  ((ومن يتق الله يجعل له مخرجاً ويرزقه من حيث لا يحتسب ومن يتوكل على الله فهو حسبه إن الله بالغ أمره قد جعل الله لكل شيء قدراً)) [سورة الطلاق:2-3]. و هر كس از خدا پروا كند [خدا] براى او راه بيرون‏شدنى قرار مى‏دهد و از جايى كه حسابش را نمى‏كند به او روزى مى‏رساند و هر كس بر خدا اعتماد كند او براى وى بس است‏خدا فرمانش را به انجام‏رساننده است به راستى خدا براى هر چيزى اندازه‏اى مقرر كرده است ونیز می فرماید;  ((ومن يتق الله يجعل له من أمره يسراً ذلك أمر الله أنزله إليكم ومن يتق الله يكفر عنه سيئاته ويعظم له أجراً ))[سورة الطلاق:4-5]. و هر كس از خدا پروا دارد [خدا] براى او در كارش تسهيلى فراهم سازداين است فرمان خدا كه آن را به سوى شما فرستاده است و هر كس از خدا پروا كند بديهايش را از او بزدايد و پاداشش را بزرگ گرداند .حضرت ابن عمر رضي الله عنهما مي فرمايد كه جناب رسول كريم درجمع مهاجرين فرمودند: ((يا معشر المهاجرين، خمسُ خصالٍ إذا ابتُلِيتم بهنّ، وأعوذ بالله أن تدْركوهنّ: ما ظهرتِ الفاحشة في قوم حتى أعلنوا بها إلاّ ابتُلوا بالطواعين والأوجاع التي لم تكن في أسلافهم الذين مضوا، ولا نقص قومٌ المكيالَ والميزان إلا ابتُلوا بالسنين وشدَّة المُؤْنة وجَوْر السلطان، وما منع قومٌ زكاةَ أموالهم إلاّ مُنعوا القطرَ من السماء، ولولا البهائمُ لم يُمطروا، ولا خفَر قومٌ العهدَ إلا سلَّط الله عليهم عدوًّا من غيرهم فأخذوا بعضَ ما في أيديهم، وما لم تعملْ أئمتُهم بما أنزل الله جل وعلا في كتابه إلا جعل الله بأسهم بينهم))،رواه ابن ماجه   اي  گروه مهاجرين به پنج خصلت اگر گرفتار شوید – که از رسیدن برای تان به خدا پناه میبرم-1- فحاشی در قومی آشکا را نمی گردد حتی آنرا آشکار انجام می دهند مگر  اینکه الله جل جلاله آن قوم را به مرض طاعون  وامراضی که د رگذشته گان شان نبوده گرفتا ر می شوند . 2- وهیچ قومی در ترازو وپیمانه خود نقصانی نمی آورند مگر اینکه  به خوشکسالی  ومشقت وظلم قدرتمندان گرفتار می شوند .3- وقومی خود را از زکات دادن بازنمی دارند مگر اینکه باران بارش وبرف ورحمت الهی  از ایشان باز داشته می شود اگر بهایم نمی بود  اصلا قطره باران هم نمی بارید. 4-  وقومی عهد شکنی نمی کنندمگر اینکه  خدا بر ایشان دشمنی بیگانه مسلط می نماید که بعضی از آنچه به د سترس دارند می رباید. 5- و پیشوایان شان به کتاب خدا عمل نمی کنند مگر اینکه خدا مشکلات شان در میان خداشان ایجاد می گرداند.

ودر حديثی که أم سلمة روایت می نماید فرمودند: ((إذا ظهرت المعاصي في أمّتي عمَّهم الله بعذاب من عنده)) وقتی گنا ه ومعاصی د رمیان امتم  آشکار ا گردید  الله د رعذاب فراگیر ی الهی گرفتا ر می شوند.  با توجه به حدیث و وآیا ت مطروحه هر آنچه ما می بینیم باز می گردد به اعمال  خود مان تا اصلاح نشویم وتوبه ننماییم  احتمالا صلح وصفا وآرامش را  نخواهیم دید.  والله جل جلاله می فرماید: ((وَمَنْ يُهِنْ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُكْرِمٍ ))[الحج:18]، هر كه را خدا خوار كند او را گرامى‏دارنده‏اى نيست ومیز الله جل جلاله می فرماید: ((وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلاَّ هُوَ وَمَا هِيَ إِلاَّ ذِكْرَى لِلْبَشَرِ)) [المدثر: 31] و [شماره] سپاهيان پروردگارت را جز او نمى‏داند و اين [آيات] جز تذكارى براى بشر نيست. ونیز می فرماید: (( فَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْيَ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ )﴾ پس خدا در زندگى دنيا رسوايى را به آنان چشانيد و اگر مى‏دانستند قطعا عذاب آخرت بزرگتر است لذا راه نجات بازکشت به سوی اوست  و عمل به فرامینش. چنانچه می فرماید: ونیز می فرماید: (( إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ ))[الرعد:11]. در حقيقت‏خدا حال قومى را تغيير نمى‏دهد تا آنان حال خود را تغيير دهند  .